Jaman cilikane inyong, tek
sawang-sawang, tek bandhinganaken karo jaman sekiye adoh banget sungsate. Sasat
ora bisa dibandhingaken. Misale baen, ari jaman sekiye bocah-bocah angger
preian dawa, sing umaeh adoh-adohan padha kirim-kiriman layang, sekiye langsung
baen SMS utawa WA-an.
Nang babagan liya, angger mlaku nang ngarepe wong tuwa kudu mbungkuk, karo ngendhepaken sebelah tangan. Jaman sekiye bocah-bocah angger mlaku nang ngarepe wong tuwa keton dlajigan banget (kaya ora tau dewaraih unggah-ungguh). Mlaku ya nguthu, ngejleng baen sekepenake, pirangbara mbungkuk, manthuk baen ora.
Nang babagan liya, angger mlaku nang ngarepe wong tuwa kudu mbungkuk, karo ngendhepaken sebelah tangan. Jaman sekiye bocah-bocah angger mlaku nang ngarepe wong tuwa keton dlajigan banget (kaya ora tau dewaraih unggah-ungguh). Mlaku ya nguthu, ngejleng baen sekepenake, pirangbara mbungkuk, manthuk baen ora.
Nang babagan nyebut jeneng wong
tuwa, jaman gemiyen ngangeni banget koh. Ari nyebut sing deurmati mesthi
nganggo “Pak” utawa “Bu”. Deleng baen angger nang kantor ana sing padha
omong-omongan .
Umpamane baen nang salah sjine sekolahan :
Umpamane baen nang salah sjine sekolahan :
“Pak Darmo, terose si Ibu Yanti
niku tilas muride bapake nggih?” takone Pak Jamil dhong agi padha ngaso nang
ruang guru.
“O iya, Bu Yanti gemiyen
muridku, dhong sekolah nang ngkene taun 1997.”
“Koh ngundange ora Yanti baen
si?”
“Heheee… ya ora laah, Yanti kan
ari tegin dadi murid. Ari sekiye wis padhadene dadi guru ya ngundange kudu
beda.”
“Wah njenengan hebat banget lho
….. “
“Ya ora hebat laaah …. wong
memang kudune kaya kuwe koh, kudu teyeng mbedakaken nang endi kudu ngundang jenenge
asli, nang endi kudu nganggo pangurmatan pak utawa bu.”
asli, nang endi kudu nganggo pangurmatan pak utawa bu.”
“Oh bener kuwe, maring bojone
dhewek ben kayane ora wani ngundang jeneng koh. Biyasane Pak, Bu, Mah, Yung,
Pa, Jeng, Yayi ….”
“Hehee….. ningen ari Yayi tah
kaya nang kethoprak.”
Ngundang wong liya tanpa
penghormatan sebenere wis dadi ciri khas
nang media cetak (Koran, majalah lsp). Nulis jeneng pancen ya gur jeneng asli
thok, misale baen gubernur DKI Pak Anies Baswedan, nang Koran ya gur detulis Anies Baswedan.
Lah sing dadi masalah, sebenere ari media audio visual cokan melu-melu ngomong tanpa penghormatan, terutama angger nyebut jeneng pejabat utawa tokoh. Contone : Soekarno, Soeharto, Habibie, Megawati, Amin Rais, Risma, Quraisy Shihab lan sepenunggalane.
Lah sing dadi masalah, sebenere ari media audio visual cokan melu-melu ngomong tanpa penghormatan, terutama angger nyebut jeneng pejabat utawa tokoh. Contone : Soekarno, Soeharto, Habibie, Megawati, Amin Rais, Risma, Quraisy Shihab lan sepenunggalane.
Lah jajal , apa maraih bocah
melu-melu ora bener? Semak baen pas ana dialog nang SD Kenduruan 21 kiye :
“Bocah-bocah, sapa jenenge presiden
jaman Orde Baru?” takone gurune.
“Soehartooooooooooooooo……..!”
wangsulane bocah-bocah kaya koor.
“Terus ari jenenge presiden
terpilih wingenane?”
“Jokowiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii………..!”
“Ari kepala sekolah SD
Kenduruan kiye? Sapa jenenge?”
“Pak
Samsidiiiiiiiiiiiii……………….!”
“Guru agama kelas VI?”
“Pak
Nasrulloooooooooooooooohhhhh……..! “
“Mentri Pendididikan?”
“Nadim Makariiiiiiiiiiim.”
“Gubernur Jawa Tengah?”
“Ganjar
Pranowoooooooooooooooo…….!”
“Lurah desa Kenduruan?”
“Pak Amat
Satariiiiiiiiiiiiiiiiiiii……!”
Ari depikir-pikir, kenyataan
pancen mengkonon. Bocah-bocah utawa inyong padha, lewih menghormati kanca pedhek
ketandhing maring para pejabat. Iya mbokan? Sing pedhek nganggo “Pak”, sing
para pejabat malah ora nganggo. Jajal si ngonoh derenungi.***
Diks Blakasuta
Tidak ada komentar:
Posting Komentar